Karnaval di Kòrsou

Deze week heel wat nieuwe en leuke ervaringen opgedaan, dus is het ook weer tijd om de site even te up-daten.

Ik wil jullie nog een keer bedanken voor de lieve reacties / mails / smsjes etc.
Dat doet me heel erg goed.

Ik heb een geweldige week achter de rug. Veel gezien en gedaan en natuurlijk het bezoek van mijn lieve vriendinnetjes, Marissa en Kim.

Bij jullie in Limburg is de carnaval weer achter de rug, maar ook ik heb de carnaval niet hoeven te missen. Vrijdagavond zijn we met z’n allen richting Otrabanda gegaan om hier de teen-parade te bekijken. Natuurlijk waren we weer veel te vroeg en we hebben dan ook twee uur moeten wachten. Maar dat wachten hebben we opgevuld met mensen kijken. Wat is dat toch leuk hier. Mensen vinden het schijnbaar leuk hier om een legging als broek aan te trekken. Het maakt niet uit hoe dik je bent. Dus dat zorgde voor veel lol bij ons. Na de optocht, die heel erg mooi was (maar niet zo mooi als de kindercarnaval) zijn we nog naar de Bermuda geweest om hier lekker ons weekend (en dus ook de vakantie) in te luiden!

Zaterdag ben ik met Marissa en Kim naar de struisvogelfarm geweest.
Dit was heel erg leuk. Wat een grappige beesten. We hebben hier een tour gedaan op een hele grote jeep. We konden struisvogels voeren en zelfs op een struisvogel-ei gaan staan. Die kunnen schijnbaar wel 200 kg aan. Onze rondleider vertelde ook echt heel vaak dat struisvogels eigenlijk echt heel erg domme beesten zijn. We hadden ook nog graag op een struisvogel willen rijden, maar dit kon jammer genoeg alleen maar doordeweeks.
Misschien maar goed dat we dit niet gedaan hebben, want die beesten kunnen wel 80 km per uur en als een struisvogel je in de buik stampt, kun je het wel vergeten.

’s Avonds hadden we hier met het huis een pool/bbq party georganiseerd. Het was een gezellig feestje en we hebben lekker gegeten. Daarna zijn we met een paar meiden nog naar Mambo gegaan. Dit wilde ik Marissa en Kim toch even laten zien. Lekker uitgaan met je voetjes in het zand. Beter kan je niet hebben.
Toen we terug kwamen, was het feestje nog in volle gang.
Omdat ik de enige was die niet gedronken had, heb ik samen met Mireille nog twee zatte gasten naar huis gebracht. Ze hebben ons gelijk het huis laten zien waar zij woonden.
Ik kan je zeggen dat ik erg blij ben met het huis waar wij wonen.

Zondag was het zover. De ‘Gran Marcha’ (de optocht van Curaçao).
Marissa en Kim besloten deze niet te gaan kijken en zij hebben een heerlijk dagje met Esther en Bryan gehad bij Westpunt. Ik heb toch besloten om wel te gaan kijken.
De carnaval hier is ten slotte een van de dingen die ik hier niet wilde missen.
Om 13:00 hadden we een heel erg mooi plekje gevonden. Natuurlijk moesten we weer twee uur wachten totdat de optocht kwam, maar ook nu hebben we ons weer heel goed weten te vermaken. En de optocht was het wachten driedubbel waard.
Het is zo mooi hoe de mensen hier zo hun best doen voor hun outfits.
Met hele groepen maken ze hier zulke mooie kostuums. De muziek is geweldig en de mensen hebben hier echt gevoel voor ritme. Echt leuk hoe ze dansen op de muziek.
Het was echt een geweldige dag. De optocht duurde volgens mij wel ruim vier en een half uur, maar het was zo mooi, dat ik niet in de gaten had dat hij zo lang duurde.

Maandag zijn Marissa, Kim en ik naar de Hato Caves geweest.
Dit zijn hele mooie grotten. Leuk om een keer gezien te hebben.
’s Middags zijn we naar Cas Abao geweest. Dit strand moesten ze toch echt een keer gezien hebben. Echt een van mijn lievelingstranden hier op het eiland.
Het was jammer genoeg wel heel erg druk, maar dit kwam natuurlijk omdat de lokale bevolking ook een dagje vrij had in verband met de carnaval.
Het is een heel mooi strand en we hebben mooi kunnen snorkelen.

En toen was het dinsdag.
De dag dat Marissa haar droom eindelijk zou uitkomen.
Om 14:00 was ik present op sea-aquarium beach. Marissa en Kim gingen namelijk met dolfijnen zwemmen. Ik was net een echte paparazzi. Met film- en fotocamera heb ik zoveel mogelijk mooie foto’s proberen te maken en het filmen is helaas mislukt. Het stond niet meer op de tape. Volgens hun was het een hele ervaring, dus ik ben erg benieuwd.
’s Avonds was de farewell-parade. De laatste optocht voor dit jaar.
Het was eigenlijk dezelfde optocht als zondag, alleen dan in het donker.
Samen met alle huisgenootjes en Kim zijn we weer richting Otrabanda gegaan.
Wel hadden verschillende mensen ons al gewaarschuwd dat we na de optocht gelijk moesten vertrekken, omdat er wel eens geschoten kon worden. Dat schijnt hier best normaal te zijn met Carnaval. De optocht was weer heel erg mooi en samen met kim heb ik nog een aantal mooie foto’s gemaakt. Maar op een gegeven moment waren we met een aantal best wel moe en wilden we naar huis. Omdat de andere helft eigenlijk nog niet wilde gaan, besloten we om nog een kwartiertje te kijken. Maar dat kwartiertje duurde maar kort, want na ongeveer vijf minuten begonnen ze aan de overkant van de straat te vechten. Wij dachten: ‘Snel naar huis’.
We vertrokken richting de auto (die in Punda stond) en onderweg hoorden we allemaal knallen. Gelukkig waren dit geen geweerschoten, maar was het mooi vuurwerk. Op de pondjesbrug hebben we nog naar dit mooie vuurwerk kunnen kijken.
Toen we goed en wel in de auto zaten, kreeg Kim een berichtje van Esther (dit is de nicht van Marissa). Ze vroeg of we oké waren en dat we maar snel moesten gaan. Voor haar neus was namelijk iemand neergeschoten. Echt heftig! Gelukkig zijn wij veilig thuisgekomen.

Woensdag moesten we alweer heel vroeg op. 6:45 moesten we ons namelijk melden bij de boot die ons naar Klein Curaçao zou brengen. Na een aantal reispilletjes te hebben ingenomen, stapten we op de boot voor een twee uur durende trip. Ze noemen dit ook wel het ‘kotstripje’. En ja hoor, ook ik heb er aan mogen geloven, maar ik zei al: ‘Dat was het zeker waard’. Marissa en Kim hadden gelukkig nergens last van. We hebben heerlijk genoten op dit onbewoond eiland. Het strand is parel wit en de zee echt super blauw. Je kon er heel erg mooi snorkelen, en we hebben zelfs met zeeschildpadden gesnorkeld. Dit was echt een superervaring. Ook het verzorgde ontbijt en de heerlijke barbecue waren heerlijk.
De terugreis ging veel beter. Je ging met de golven mee, dus de boot schommelde veel minder hard. Gelukkig hadden we dus nergens last van.

Donderdag zijn we met Esther naar Playa Porto Marie geweest.
Dit was ook een super mooi strand en ook hier hebben we weer mooi gesnorkeld.

Toen was het vrijdag. De dag waarop we met de hele club de Christoffelberg wilden gaan beklimmen. Om 6:30 gingen we op pad. Daar aangekomen stond ons nog een hele tocht te wachten. Eerst moesten we met de auto nog een hele weg. Deze weg bestond uit stijgen en dalen. Niet normaal! De auto’s konden het soms gewoon niet eens aan.
Het leek af en toe wel op we opstegen met de auto. Een hele ervaring, maar wel spannend.
Het beklimmen van de berg was toch best vermoeiend, maar je had echt hele mooie uitzichten. Vooral het laatste stuk was best zwaar. Je moest stijl omhoog, over de rotsen.
Maar toen we uiteindelijk de top bereikten, waren we heel trots op onszelf.
Wat een prachtig uitzicht. We hebben hier heerlijk van genoten.
Toen begon de tocht naar onder. Dit was best wel eng, omdat je ook die steile rotsen weer af moest. Maar we zijn heelhuids onder gekomen en het was een top ervaring.

Na de Christoffelberg zijn we met de hele club naar Shete Boka geweest (ook wel bekend als het spuitwater). Rianne en ik waren hier al eerder geweest, dus voor ons was dit niks nieuws.
Toch hebben we weer genoten van de kracht van het water.
Na dit bezoekje hadden we het wel heel erg warm en zijn we naar de daaibooibay gegaan.
Ook weer een heel mooi strand.
We zijn hier niet super lang gebleven want die avond zouden we met Esther, Bryan en Jaquis gaan uit eten, omdat het de laatste avond voor Marissa en Kim was.
We hebben heerlijk op het strand gegeten bij Hook’s Hut.
’s Avonds zijn we nog naar Mambo geweest want hier was ‘Goud-Fout’ feest.
Een hele gezellige avond, met veel leuke muziek. We hebben het behoorlijk laat gemaakt.

De dag erna, zaterdag, alweer de laatste dag voor Marissa en Kim.
We zijn met z’n vieren ’s morgens de auto gaan inleveren en daarna naar Punda gereden.
Hier hebben Marissa en Kim nog de laatste souvenirs gekocht en daarna hebben we nog heerlijk geluncht.

Toen was het echt zover. Het zat er weer op voor hun.
De vakantie is voorbij gevlogen en toen we klaar voor vertrek waren om richting HATO te gaan, gebeurde er toch iets ergs.
We hebben in drie weken tijd nooit iets aan de auto gehad, en net op het moment van vertrek (we hadden de riemen al om) wilde de auto niet meer starten.
Kapotte accu. Gelukkig hadden we lieve huisgenootjes die toen snel met de auto zijn gekomen en zo kwamen Marissa en Kim toch nog op tijd om hun vlucht te halen.
Op dit moment zijn ze weer heerlijk thuis.
Ik had het gister toch wel even moeilijk. Gewoon het idee dat zij weer terug mochten naar het vertrouwde Maasbree, en ik hier bleef. Dat zij Dennis en iedereen wel weer konden zien, en ik niet.Dat maakte mij toch wel even aan het huilen. Maar gelukkig hebben we skype, en dat maakt weer een heleboel goed. Over vijf weken zijn Dennis, Wouter, pap en mam alweer hier.

’s Avonds waren we allemaal heel erg moe, dus we besloten om bij Cabana een lekkere cocktail te gaan drinken en daarna lekker te gaan slapen.
Vandaag hebben Rianne en ik heerlijk uitgeslapen en heel veel aan school gedaan.
Ook dat moet nog gebeuren.
Morgen beginnen we weer met stage. Nu zes weken achter elkaar.
Pas dan is onze volgende vakantie. Maar we hebben leuke dingen in het vooruitzicht, want vrijdag gaan Rianne, Marielle en ik beginnen aan ons duikbrevet.
Heel erg spannend, maar ik heb er heel veel zin in.

Tot zover mijn belevenissen van afgelopen week.
Zo zijn jullie ook weer een beetje op de hoogte van wat ik hier doe.
Ik ga nu lekker slapen, want morgen is het weer vroeg dag.

Ayo, Drumi Dushi!

Liefs van Jip