Tsunami op komst ???

Bon Bini dushi’s

Is het winterweer al bijna weg daar? Of is er bij jullie alweer heel veel sneeuw gevallen?
Hier is in ieder geval geen sneeuw te bekennen.
Ik stuur wel een paar zonnestralen op naar Nederland. Hopelijk wordt het daar dan met de Carnaval ook wat warmer.
Dit verhaaltje heeft wat langer op zich laten wachten, maar steeds als ik een verhaaltje wilde schrijven, viel het internet weg en kon ik het niet meer plaatsen. Maar hier is hij eindelijk.

Wij vermaken ons hier nog steeds en het huis raakt voller en voller.
Maandag is het laatste meisje aangekomen en nu zitten we hier met 12 meiden.
Echt een gezellige boel.
Iedere avond doen we met z’n allen eten.
Of uit eten of we koken hier om de beurt en vervolgens eten we gezellig met z’n allen.
Het is eigenlijk zo raar dat je in zo’n korte tijd al zo’n band op kunt bouwen met iemand.

Maar nu even terug naar waar ik gebleven was.
Het is alweer een dikke week verder en in die week is er een heleboel gebeurd.
Zo heb ik de klas nog in de eerste week tot en met donderdag halverwege de dag alleen gedraaid. Echt een hele ervaring, maar wel super vermoeiend, omdat je eigenlijk nog niets weet van het onderwijs hier. Zo anders als in Nederland. Door de vele nieuwe indrukken was ik na 5 uurtjes school bek af. Gelukkig was er een reddende engel: Rianne!
Die de woensdag de hele dag bij mij in de klas is geweest, om me te ondersteunen.
Dat was echt fijn. Na donderdag hadden we alweer weekend.
We lopen vier dagen per week stage en de vrijdag hebben we vrij.
Lekker lang weekend dus. Daar hebben we dan ook goed van genoten.

Vrijdag hebben we eerst lekker uitgeslapen, want we waren toch wel moe van de hele week om 6 uur opstaan (ik weet het, we mogen niet klagen en dat zal ik verder ook niet meer doen). Vervolgens zijn we naar Punda en Otrabanda geweest om hier lekker te winkelen. Maar je moet hier echt goed zoeken wil je iets leuks vinden. De mode loopt hier echt nog een beetje achter. Toch hebben we beide wel een paar leuke dingen gescoord. Ook hebben we nog lekker geluncht aan de handelskade. We konden het niet laten om na onze lunch nog een lekkere portie frikadellen te bestellen. Die hebben ze hier gelukkig ook, dus daar hebben we lekker van genoten. ’s Avonds zijn we met de meiden gaan stappen bij Bermuda, de grootste openlucht discotheek van Curaçao.
Op zaterdag hebben we een lekker stranddagje ingelast. Heerlijk met z’n allen naar Mambo, bakken in de zon en onze snorkel uitgeprobeerd. Helaas kon je hier niet supermooi snorkelen, maar het was goed om te oefenen. Er zijn nog genoeg plekjes hier waar we wel mooi kunnen snorkelen, dus dat gaat zeker goed komen. ’s Avonds zijn we natuurlijk weer lekker op stap gegaan, dit keer bij Mambo.

Zondag was het dan eindelijk zo ver. In Maasbree was de jeugdprinsreceptie, maar ik heb de carnaval niet hoeven te missen! Het was namelijk kinderkarnaval. We waren om 13:00 al in Otrabanda, maar helemaal niets te zien. We dachten al dat we ons vergist hadden en dat de carnaval een dag later zou zijn. Na het even gevraagd te hebben, bleek het dat de optocht pas rond drie uur in Otrabanda zou zijn. Nog twee uurtjes wachten dus. We hebben lekker op het terras gezeten. Ik kreeg heel even het echte niens gevoel, en dat in februari.
De kinderkarnaval was echt super super super mooi.. Kreeg er echt kippenvel van.
Supermooie kostuums en de muziek is echt leuk. Swingend en je krijgt er echt een zomer gevoel van!!! Jullie moeten maar eens kijken bij de foto’s. Ik heb er een aantal mooie voor jullie opgezet, zodat jullie ook een beetje mee kunnen genieten.
Nu ben ik echt benieuwd naar zondag. Dan is hier de grote carnaval. Dat beloofd nog mooier te worden!

Wat ook echt bizar is, is het volgende: Er ging hier namelijk het gerucht (al een week lang) dat er vandaag op 12 februari een tsunami zou/zal komen. De dag is nog niet voorbij, dus hij kan nog altijd komen. Echt een eng idee. Maar we weten niet zo goed wat we ervan moeten denken. Het geeft me wel een heel raar gevoel in mijn buik en ook nu ik dit aan het typen ben, kijk ik de hele tijd naar de horizon, om te kijken of ik nog geen vloedgolf aan zie komen.
Er is schijnbaar een vrouwtje die de aardbeving van Haïti heeft voorspeld en zij voorspelt nu ook dat er op een Caribisch eiland met een C een ramp gaat gebeuren. Zij zegt een tsunami hier in Curaçao. Ze zegt dat iedereen veel moet bidden en dan kan het voorkomen worden.
Met de meiden hebben we al lekker gefantaseerd over allerlei noodplannen, voor als het echt zover mocht komen. Maar de meeste mensen van de lokale bevolking zijn er allemaal heel nuchter onder.
Ze zeggen dat je in God moet geloven en veel moet bidden, dan komt het wel goed.
En komt hij echt, dan zal het onze tijd wel zijn. Dat zeggen ze.
Ook zijn er veel mensen die denken dat het echte onzin is. Dat zoiets niet te voorspellen valt.
Ik moet zeggen dat ik het eigenlijk wel een heel akelig idee vind en dat ik bijna zoiets had van: Ik pak het vliegtuig terug naar huis. Voor de zekerheid. Je weet maar nooit.
Maar eigenlijk is het ook wel heel raar dat de overheid er niets aan doet om de mensen in veiligheid te stellen. Als het echt zo zou zijn, dan zouden ze dat allang gedaan hebben.
Dus dat zorgt er bij mij voor dat ik ook weer een beetje nuchter erover ga denken.
Maar nu het bizarre. Ik was vanmorgen Marissa en Kim even terug gaan brengen naar hun huisje, en ik ging nog even terug naar stage. Toen kwam het nieuws van de eilanden om 12 uur op de radio. Het eerste bericht ging als volgt: Cuba is getroffen door een aardbeving van 5.4 op de schaal van richter. Verder is er geen schade en zijn er geen slachtoffers gevallen, maar de schrik zit er goed in.
Nou, toen ik dat hoorde had ik het echt niet meer! Ze had dus eigenlijk toch een beetje gelijk gehad. Cuba begint met de C en is een eiland in het Caribisch gebied. Het was dan geen tsunami, maar wel een aardbeving. En dat precies een maand later als de aardbeving in Haiti.
Bah. Als die tsunami hier dan maar niet alsnog komt vandaag. 12 februari is namelijk nog niet voorbij. Maarja.. We gaan er maar vanuit dat het dan de aardbeving in Cuba was, die ze aanzag voor een tsunami. En we hopen dat we er morgen nog zijn!

Maandag hadden we lekker een dagje vrij, omdat alle kinderen moesten uitrusten van de kinderkarnaval. Dat vonden wij niet erg, want zo konden wij ook nog een dag leuke dingen doen. Samen met Rianne ben ik richting het westen van het eiland gereden en we zijn hier naar het spuitwater geweest. Zo mooi, hoe het water met zo’n kracht tegen de rotsen spoelt en dan omhoog slaat. Het was een leuk dagje.

De rest van de week hebben we gewoon stage gelopen.
Ik heb veel aan mijn opdrachten kunnen werken.
Gister ben ik samen met Rianne en Eshter (de nicht van Marissa) naar Hato gegaan om hier Marissa en Kim op te halen.
Het is echt super om hen weer te zien. Echt leuk!
Ze slapen bij Esther. Dat is ongeveer 10 minuutjes rijden vanuit mij.
Lekker dichtbij dus.
Vandaag was er carnaval op school. Daar zijn wij ook heen geweest om te helpen.
Eigenlijk was het vandaag onze vrije dag, maar deze mogen we dus inruilen voor een andere dag die we vrij willen hebben. De kindercarnaval was erg leuk. Marissa en Kim zijn ook mee geweest. Erg leuk om hun te laten zien waar ik deze drie maanden stage loop.
Zij vonden het ook leuk om te zien.
Vanmiddag zijn we hun auto op gaan halen en gelijk door gegaan naar Sea-aquarium om voor hen het dolfijnzwemmen te regelen. Dinsdag gaan zij met dolfijnen zwemmen.
Ik ga dit met een aantal huisgenootjes doen op 25 april, maar natuurlijk ga ik dinsdag wel mee om mooie foto’s van hun te knippen. Ben benieuwd dus.
Verder gaan we nog een hoop leuke dingen doen en natuurlijk carnaval vieren op Curaçao, lekker in onze bikini. We zullen natuurlijk heel veel aan jullie denken :).

Ik ga nu nog even zwemmen en niet te veel aan bovenstaande denken.

Heel veel groetjes voor jullie allemaal. Een dikke knuffel voor mijn meiden en familie en speciaal voor mijn lieve schatje, die ik heel erg mis, een hele dikke kus.

Liefs xxx